Idea konferencji

W 2018 roku zorganizowaliśmy całodzienną konferencję, której celem było podzielenie się przez terapeutów praktykujących psychoanalizę jungowską i psychoterapię opartą o założenia psychologii analitycznej C.G. Junga swoimi doświadczeniami, źródłami inspiracji i przemyśleniami, z psychoterapeutami pracującymi w różnych nurtach. Program konferencji obejmował różnorodne aspekty pracy klinicznej. W harmonogramie uwzględniono czas na dyskusję, co miało na celu umożliwienie swobodnej wymiany myśli pomiędzy uczestnikami.

Prelegentami pierwszej konferencji byli członkowie PTPJ – analitycy jungowscy oraz osoby szkolące się w psychoanalizie jungowskiej według reguł IAAP (International Association for Analytical Psychology).

Miejsce i czas

Program konferencji

Informacje o treści wystąpień i prelegentach

SESJA 1

Krzysztof Rutkowski: „O przeniesieniu”

„Wzajemny wpływ dwóch całościowych osób w procedurze dialektycznej” jest jednym ze sposobów,
w jaki C.G. Jung opisywał rozumienie przeniesienia w psychologii analitycznej. Analogie do „zmieszania substancji chemicznych” i „czwórnia przeniesienia” będą tematami przywołanymi w czasie wykładu.

Przeniesienie w psychologii analitycznej jest jednym z podstawowych zjawisk procesu terapeutycznego, choć jego ujęcie różni się nieco od klasycznej psychoanalizy. Zostaną omówione pierwotne spojrzenia S. Freuda i innych psychoanalityków, wpływ jungowskiego rozumienia przeniesienia na proces terapeutyczny oraz niektóre specyficzne fenomeny przeniesienia i przeciwprzeniesienia.

Prof. Krzysztof Rutkowski – psychiatra, psychoanalityk jungowski IM IAAP, superwizor psychoterapii PTP, superwizor Sandplay Therapy TM ISST. Pracuje w Uniwersytecie Jagiellońskim Collegium
Medicum, gdzie jest kierownikiem Katedry Psychoterapii. W pracy zawodowej zajmuje się problematyką psychoterapii, stresu pourazowego a także historii psychoanalizy.

Marta Szczukiewicz: „Czerwona Księga w gabinecie terapeutycznym: komunikacja z nieświadomością i nieświadoma komunikacja”

Czerwona Księga C. G. Junga jest zapisem głębokiego, wewnętrznego doświadczenia. Zarejestrowane w niej postaci, obrazy, sny i wizje mają cechy autonomicznych bytów, a wiodącą metodą porządkowania zawartych w Księdze treści jest podejście syntetyczne, a nie analityczno-redukcyjne. Na bazie tego dzieła powstawała metoda konstruktywna Junga, opisująca i integrująca grę psychicznych sił i obiektów. Podczas prezentacji spojrzymy na proces terapeutyczny z wybranej metapozycji: pacjent nie przychodzi do gabinetu sam, a terapeuta na poziomie świadomym i nieświadomym staje się świadkiem i partnerem tego, co wchodzi z pacjentem do przestrzeni terapeutycznej. Skorzystamy przy tym z teoretycznych modeli opisujących elementy i procesy zachodzące w przestrzeni analitycznej.

Mgr Marta Szczukiewicz – psychoterapeutka w szkoleniu analitycznym w IAAP. Pracuje w nurcie psychoanalitycznym jungowskim. Prowadzi warsztaty i szkolenia oparte na procesach kreatywnych. Zawodowo interesuje się między innymi transformacyjnymi kryzysami związanymi z przekraczaniem progów rozwojowych na przestrzeni całego życia, wpływem wczesnych relacji oraz przekazów transgeneracyjnych i kulturowych na indywidualną tożsamość. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Psychoanalizy Jungowskiej i Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

SESJA 2

Małgorzata Kalinowska: „Wczesna trauma i głębokie obrony psychiczne”

Współczesne teorie psychoanalityczne podkreślają znaczenie wpływu wczesnej traumy na kształtowanie się osobowości i na relacje zarówno w wewnętrznym jak i zewnętrznym świecie osoby, która ucierpiała z jej powodu. Jedną z najdotkliwszych jej konsekwencji w dalszym życiu jest formowanie się obron na głębokim poziomie psychiki, które w psychoanalizie jungowskiej określane są jako „obrony jaźni”, czy „druga linia obron”. Głębokie obrony psychiczne umożliwiają przetrwanie osobie dotkniętej traumą, ale dzieje się to za ogromną cenę, ponieważ są one nadal aktywne w dalszym życiu psychicznym i wpływają na percepcję doświadczenia przez pryzmat przeszłej traumatyzacji.

W trakcie wykładu będziemy poszukiwać rozumienia trudnych momentów pojawiających się w terapii, które często diagnozowane są jako negatywna odpowiedź terapeutyczna lub opór, a które tak naprawdę są przejawami działania głębokich obron psychicznych. Zobaczymy jak rozumienie ich przejawów poszerza przestrzeń psychiczną terapeuty i pozwala odczytać na intersubiektywnym poziomie relacji z pacjentem historię wczesnego zranienia, otwierając tym samym możliwość transformacji osobowości.

Będziemy poruszać się w interdyscyplinarnej przestrzeni rozumienia traumy, mając za punkt wyjściowy podejście psychoanalityczne jungowskie, na styku teorii relacji z obiektem, teorii przywiązania i współczesnej psychoneurofizjologii, opierając się na pracach autorów takich jak Donald Kalsched, Marcus West, Margaret Wilkinson, Mark Winborn, Wilfred Bion, Donald Winnicot i innych.

Mgr Małgorzata Kalinowska – psycholog, psychoanalityk jungowski i członek indywidualny IAAP
z uprawnieniami do prowadzenia superwizji. Pracuje w prywatnej praktyce z osobami dorosłymi jako terapeutka indywidualna i grupowa od 1999 roku. Jest współzałożycielką i członkiem zarządu Instytutu Studiów Kulturowych Raven. Tłumaczka literatury analitycznej.

Aleksandra Dobrowolska: „Mandala i arteterapia w pracy z pacjentem z rozpoznaniem upośledzenia umysłowego i schizofrenii – opis przypadku”

Czy praca w nurcie psychoanalizy jungowskiej jest możliwa wyłącznie na kozetce w gabinecie psychoanalityka? Czy myślenie w duchu tego paradygmatu jest pomocne tylko w pracy z klientami z nerwicą i zainteresowanych rozwojem osobistym? Czy należy z tego rezygnować, gdy potrzebujący jest osobą niezdolną do dojrzałej refleksji? Podczas mojej prezentacji chciałabym pokazać jak elementy psychologii analitycznej uzupełniły pracę z Pacjentem w trudnym kontakcie. Styl rozumienia ludzkiego cierpienia w ujęciu jungowskim okazuje się być pomocny, jeśli wyjdziemy poza sztywne ramy naszych oczekiwań wobec osoby potrzebującej czy postrzegania istoty kontaktu. Czasem największą przeszkodą okazują się nie ograniczenia Pacjenta, ale błędne założenia i skupianie się na języku jako jedynej formie komunikacji. Poddamy refleksji jak być w leczącym kontakcie, gdy słowa to za mało.

Mgr Aleksandra Dobrowolska – jest psychologiem, psychoterapeutą psychodynamicznym w trakcie szkolenia, routerem w szkoleniu analitycznym IAAP, członkiem PTPJ. Pracuje w oddziałach stacjonarnych Centrum Psychiatrii w Katowicach, poradniach zdrowia psychicznego oraz w ramach prywatnej praktyki.

SESJA 3

Janusz Macniak: „Zaburzenia psychogenne u pacjentów neurologicznych z perspektywy psychologii analitycznej – diagnoza, terapia, analiza”

Historia powstania psychoanalizy jest ściśle związana z rozwojem neurologii w XIX w. poprzez pionierskie badania Charcota nad histerią, rozwinięte przez jego uczniów, m.in. Pierra Janeta i Sigmunta Freuda. C. G. Jung tworząc koncepcję „psychologii analitycznej’’ nie poświęcił histerii odrębnej monografii, jednak wykraczając poza medyczne opisy zaburzeń stworzył podstawy znacznie szerszego rozumienia zaburzeń psychicznych, w tym zespołów występujących w neurologii. Proponuje się szersze wykorzystywanie możliwości, jakie daje psychologia analityczna w formułowaniu diagnozy pacjenta neurologicznego, jak i stosowania interwencji analitycznych w warunkach oddziału.

Mgr Janusz Macniak – specjalista psycholog kliniczny, pracuje w oddziale neurologii, w poradni zdrowia psychicznego i w prywatnej praktyce. Ukończył szkolenie II stopnia w PTPJ. Kontynuuje szkolenie w zakresie psychoanalizy jungowskiej.

Rafał Jaworski: „Uzdrawiające fikcje – psychoterapia według Jamesa Hillmana”

James Hillman, twórczy kontynuator, ale i kontestator myśli jungowskiej, formułuje tezę powrotu do psyche (duszy), w odpowiedzi na prymat „ego-izacji” psychoterapii. Postuluje program politeizmu jako remedium na poddanie psyche monoteistycznemu, unifikującemu terrorowi psychoterapii. Wskazuje liczne deficyty psychoterapii, które winna ona uznać, jeśli chce twórczo zajmować się deficytami w funkcjonowaniu jej pacjentów. W wystąpieniu postaram się pokazać, jak te deficyty dotykają mojej pracy klinicznej i jak sobie z nimi staram radzić, stosując założenia psychologii archetypowej Hillmana. W tle powyższych zagadnień stale będzie się przewijać pytanie o naukowość psychoterapii.

Mgr Rafał Jaworski – Filozof, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył kurs psychoterapii.
W szkoleniu z analizy jungowskiej w PTPJ. Pracuje jako psychoterapeuta w ośrodkach finansowanych z budżetu Państwa, jak i w praktyce prywatnej. Interesuje się filozoficznymi źródłami psychoterapii.

SESJA 4

Katarzyna Kwaśny-Czehak: „Amplifikacja w analitycznej pracy z marzeniem sennym”

Techniki, metody, narzędzia, to w wielu podejściach współczesnej psychoterapii słowa-klucze. Pozwalają nam sprowadzić ulotną materię psychiczną do fizycznych, czy wręcz mechanicznych pojęć, zredukować jej do 3-wymiarowej przestrzeni. Tymczasem metoda amplifikacji próbuje zdążać w przeciwnym kierunku. Poszukuje w symbolicznym obrazie snu kolejnych i coraz głębszych treści, odsłania nowe warstwy znaczeniowe. „Wychodzi” z gabinetu, poszukując inspiracji w sztuce, kulturze, zjawiskach codzienności i „wraca”, pokazując bogactwo życia psychicznego pacjenta. W referacie przedstawię przykłady zastosowania tej metody przez Junga oraz we współczesnej analizie jungowskiej. Przytoczę przykłady, które pokazują wartość tej metody w pracy analitycznej z pacjentem.

Mgr Katarzyna Kwaśny-Czehak – absolwentka Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, ukończyła
4-letnie szkolenie Psychoterapii Psychodynamicznej KCP, zdobyła certyfikat coacha ICE oraz trenera Matrik. Absolwentka szkolenia I stopnia z psychoanalizy jungowskiej w Polskim Towarzystwie Psychoanalizy Jungowskiej. Obecnie uczestniczka klinicznych seminariów szkoleniowych na poziomie zaawansowanym. Członkini PTPJ. Praktykę psychoterapeutyczną prowadzi od 2002 roku stale bogacąc swój warsztat. Posiada doświadczenie w pracy indywidualnej oraz z grupami. Prowadzi szkolenia z zakresu zagadnień psychologii klinicznej oraz przeciwdziałania przemocy w rodzinie, a także grupy rozwojowe.

Łukasz Müldner-Nieckowski: „Sny erotyczne w analizie”

W analizie jungowskiej marzenia senne podlegają wielowymiarowej analizie, przy szczególnej wrażliwości na relacje między indywidualnymi i zbiorowymi aspektami znaczenia ich treści. Sny klasyfikowane jako erotyczne, mogą być zarówno tymi, w czasie których ujawniają i realizują się seksualne pragnienia osoby śniącej, jak i tymi, w których odniesienia do seksualności są ukryte w gąszczu niejednoznacznej symboliki relacyjnej czy popędowej. W czasie wykładu zostaną omówione wymiary seksualnych i związanych z erotyką treści, których rozpoznawanie ma w założeniu stanowić inspirację do poszukiwań indywidualnych znaczeń, wyłaniających się z treści snów naszych pacjentów.

Dr n. med. Łukasz Müldner-Nieckowski – psychoanalityk jungowski, psychiatra, psychoterapeuta, seksuolog. Jest superwizorem psychoterapii (SNP PTP) oraz seksuologii (PTS). Prowadzi prywatną praktykę psychoterapeutyczną i seksuologiczną. Prowadzi także terapię par w Poradni Terapii Rodzin Kliniki Psychiatrii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Adiunkt w Pracowni Seksuologii Katedry Psychiatrii UJ CM. Prezes Polskiego Towarzystwa Psychoanalizy Jungowskiej (2016-2019).

Organizator

Polskie Towarzystwo Psychoanalizy Jungowskiej
31-010 Kraków, ul. Rynek Główny 28. KRS: 0000354538. NIP: 1231229513.
e-mail: poczta@ptpj.pl   www: analizajungowska.pl

Komitet organizacyjny

Przewodniczący: Łukasz Müldner-Nieckowski

Członkowie: Łukasz Chwalisz, Aleksandra Dobrowolska, Grażyna Glodek, Gregor Glodek, Tomasz Jasiński, Katarzyna Kwaśny-Czehak, Mirosława Marciak, Krzysztof Rutkowski, Monika Srebro, Marta Szczukiewicz, Katarzyna Włoch-Hyla

Patronat

Kwartalnik Psychoterapia
Krakowski Oddział Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego